Hande Yener kanseri nasıl yendiğini anlattı
Meme kanserinde elle yapılan muayenenin hayat kurtarabileceğinin en çarpıcı örneklerinden biri, ünlü sanatçı Hande Yener. oldu. 5 yıl önce kendi kendini elle muayene ederken kitle hissedip hemen doktora giden ve meme kanseri olduğunu öğrenen Yener, Pembe İzler Kadın Kanserleri Derneği’nin desteğiyle gerçekleştirilen ‘Meme Kanserine Karşı Her Raunda Hazırız’ başlıklı etkinlikte meme kanserini nasıl yendiğini ve yaşadıklarını anlattı.
Hande Yener, meme kanserini, kendi kendine elle yaptığı muayene sırasında fark ettiğini belirterek yaşadıklarını anlattı.
“KANSERİ BÖYLE YENDİM”
Erken tanı için kendi kendini elle muayene çok önemli. Açıkçası bu kadar büyük şey yaşayıp, grip atlatmışım gibi çıktım hastalıktan. Değerli hocalarımın sayesinde, çok ağır bir şey yaşayıp çok hafif atlattım.
Duyduğumda çok büyük travma yaşadım. Ben kendimi çok seven bir kişiyim, bu nedenle kendi kontrolümü elimle kendime yapıp, kendim buldum. O süreçte pandemi süreciydi, herkes hastanelere gitmekten korkarken ben hastaneye koşa koşa geldim.
Henüz Cihan hocamızla tanışmamıştım, klasik jinekolojik kontrolümden birinde doktoruma “Ben mememde bir şey hissediyorum, bakabilir misiniz?” dedim. “Paniklik bir şey yok, takip ederiz” deyip eve yolladı ama ben bir şey hissediyordum. Çünkü bir şey vardı ve 3 ayı zor geçirdim, koşa koşa tekrar doktora gittim. “Bir şey var” dedim. Bana; “mamografi çektirelim mi?” dedi. “Tabii ki” dedim. Akşam 7’de gittim, çektirdim, laboratuvarın önünde bekliyorum, kimseler yok. Hocalardan birinin odasına girdim. Keşke girmeseydim. O sırada laboratuvardaki doktorun “Felaket” diye konuştuğunu duydum. Yığıldım, büyük bir kriz geçirdim, ağlıyorum. Arkadaşımı aradım; “Cihan hocayı bul” dedi bana. Hocamız akşam 7’de rapor okumaya hastaneye gidiyormuş. Cihan hoca beni kabul etti, odasına girdiğim an aydınlandım ben. Huzurlu bakışı ve profesyonelliğiyle beni çok rahatlattı. “Yarın sabah parça alacağım ama o kadar kötü durumun yok” dedi.
Annemden, ablamdan, oğlumdan, ailemden bir sene sakladım. “Hatam neydi, neden böyle oldum?” diye düşündüm. Ertesi gün ameliyat oldum. Bütün ekip odaya girdiler ve hocam elimi tuttu, dedi ki “Lenfler güzel, hiçbir problem yok, iki üç güne taburcu olabilirsin.”
Direnlerim 15 gün kaldı, evdekiler fark etmesin diye ceplerime sakladım. Sonra; “Bu senin ikinci şansın, işine gücüne git” dedim kendi kendime.
6 ayda bir kontrol oluyorum. Şu an 4’üncü yılımdayım. Emin ellerde, güvende olmak, harika bir doktorla bu süreci atlatmak benim için çok büyük bir şans.
Hem yokmuş gibi, hem de işin ciddiyetinin farkında olarak adım adım ilerleyip, sağlığım için neler yapabilirim bunu sürekli takip ettiğim için, hala da öyleyim, spor yapıyorum, iyi besleniyorum, uykuma dikkat ediyorum, sebzeyle besleniyorum, bol su içiyorum ve sık sık hocamızı ziyaret ediyorum.